Home | Evi en Mono de eenhoorn | Brian vraagt waarom de wereld zo rot is |
Zin in een gratis reisje naar Canada?
Wat ben ik toch eigenlijk een bofkont! Ik reis de hele wereld af, zonder een cent te betalen.
Wel bofkont, mag ik je uitnodigen om mee naar Brian te gaan?
Allicht, ik kan niet wáchten! Kun je alvast wat bijzonderheden vertellen over hem?
Brian is een filosoofje.
Een wat?
Een filosoofje. Hij denkt over alle belangrijke dingen in de wereld goed na.
Eigenlijk net als jij.
Aha. Komt hij ergens niet goed uit?
Hij vraagt zich voortdurend af waarom de wereld zo rot en wreed is.
Misschien kun je hem uitleggen dat al die rottige dingen waardevol zijn.
Oké, daar kan ik wel iets mee. Let’s go!
Holymoly,wat krijgen we nóu?
Vrees maar niet, Brian, we doen je niets.
Hoe weet je dat ik Brian heet?
Mono weet álles.
En jij? Weet jij óók alles?
Nee hoor, écht niet. Ik ben maar een gewoon mens, net als jij.
Wat kom je doen?
Misschien kunnen Mono en ik wat vragen beantwoorden, waar je mee zit.
Mmm, misschien.
Waar zit je mee?
Ik heb eigenlijk maar één grote vraag.
En dat is?
WAAROM? Waarom is er in de wereld zoveel verdriet, ellende, armoe en oorlog.
Waarom zijn de mensen ongelukkig, waarom haten ze elkaar, waarom bestaat er ongelijkheid en waarom verdragen mensen elkaar zo slecht?
Dat zijn een heleboel vragen, die allemaal hetzelfde antwoord hebben.
Kom maar op met je antwoord.
Omdat het nódig is!
Nodig? Hoezo dan?
Weet je, het is God’s bedoeling dat mensen allerlei prachtige gevoelens die Hij heeft ontworpen, kunnen gaan ervaren. Mensen kunnen echter pas ervaren door middel van tegenstellingen.
Hoe bedoel je?
Je kunt geen liefde ervaren als er geen haat aan vooraf is gegaan.
Je ervaart het pas als er verschillen zijn.
Als het buiten altijd licht is, zou het licht je niet opvallen.
De nacht zorgt ervoor dat het licht opvalt.
Aha, geef nog eens wat meer voorbeelden.
Zonder verdriet weet je niet wat geluk is, en zonder ruzie is er niets te vergeven.
Holymoly, dat is werkelijk waar!
Tja, en zonder óngelijkheid voel je niet hoe belangrijk gelijkheid is.
En zonder bedrog weet je niet wat eerlijkheid is.
Je hebt het gesnapt, Brian! Tegenstellingen zijn nodig om de mensen te laten groeien van binnen.
De wereld wordt eigenlijk steeds mooier, juist dánkzij haat, dankzij verdriet,
dankzij leugens en dankzij vernietiging.
Hoezo dankzij vernietiging? Als mensen de aarde vernietigen, kunnen er toch geen mensen meer wonen?
En toch is juist die vernietiging nodig om ze tot het besef te laten komen dat de aarde heel uniek en gevoelig is en dat ze goed verzorgd moet worden.
Gebeurt dat niet, dan gaat de aarde protesteren.
Het lijkt wel of je de aarde vergelijkt met een mens.
Tja, nu je het zegt… Als een mens niet goed verzorgd wordt, gaat ie ook protesteren,
hij wordt dan namelijk ziek.
Zo klaar als een klontje. Door alle natuurrampen komen de mensen erachter dat ze zuinig moeten zijn op de aarde.
Precies. Je ziet ook vaak dat mensen pas zuinig op hun lichaam worden als ze flink
ziek zijn geweest.
Ja, dan worden ze pas echt bang. Wat een gedoe allemaal.
Word jij nooit verdrietig als je zoveel ellende om je heen ziet?
Allicht Brian, mijn hart draait om als ik zie hoe vaak mensen ruzie maken, of als er
zoveel oneerlijkheid is. En tóch weet ik nu dat het niet anders kán! Laat alles wat er is,
er gewoon zijn.
Vroeger zongen de Beatles: ‘Let it be, let it be’.
Aan dat liedje moet ik vaak denken. Het helpt om je niet te verzetten.
Goed, ik zal het proberen. Ik heb nóg ’n vraag.
Zeg ’t maar.
Je hebt al uitgelegd dat alles wat er gebeurt op aarde nódig is,
om de mensen innerlijk te laten groeien tot iets mooiers, oké.
Maar waarom moet de éne mens zoveel méér ellende meemaken dan de andere?
Dat lijkt soms niet zo eerlijk verdeeld en tóch kan ik je verzekeren dat in de kosmos niets oneerlijk is. Alles klopt precies. Mensen veroorzaken met hun daden en gedachten zélf hun toekomst.
Echt waar?
Ja. Als je gedachten vol haat zijn, krijg je vanzelf haat op je pad terug, zodat je later vergeving kunt leren kennen.
Holymoly, da’s mooi! Dus de wereld is eigenlijk niet zo rottig als ik dacht Het lijkt alleen
maar zo!
Ook al begrijp ik dat alles nodig is wat er in de wereld gebeurt,
ik word tóch nog steeds verdrietig als ik het journaal zie, met allerlei geweld, honger en armoe.
Ik heb dan zóveel medelijden, dat mijn hart van binnen huilt, Brian.
Dat is nu precies wat ik bedoel. Wat kunnen we dáár aan doen?
Ik vraag dan aan God of Hij, als allerhoogste liefdesenergie, in die mensen zal ontwaken en hen inzichten zal geven.
Aha, dus je bid voor die mensen?
Ja, zo kun je het ook noemen. Het liefst zou ik natuurlijk willen dat er geen enkele vorm van
lijden meer zou bestaan op de aarde, maar ik weet dat dát niet kan.
Anders is er geen groei meer mogelijk, dat is toch wat je bedoelt?
Goed gesnapt.
Kan ik me ook afsluiten voor de ellende, gewoon net doen alsof het niet bestaat?
Dat zou je kunnen doen…
Nou, je klinkt niet erg overtuigend.
Als jij in je leven niet weet wát je precies fout doet en er gebeuren nare dingen met je,
zou je het dan fijn vinden dat anderen doen alsof jouw ellende niet bestaat?
Nee, je hebt gelijk. Dan zou ik me in de steek gelaten voelen.
Daarom kun je ook proberen te helpen, daar waar het mogelijk is.
Voel medelijden, laat je hart spreken.
Bedenk waar je zélf in die situatie behoefte aan zou hebben.
Nu zeg ik alwéér holymoly. Je zet me op een heel ander denkspoor….
Heb je nu genoeg antwoorden op je waaromvragen?
Absoluut! Thank you very much.
Bye bye, Brian.
Bye bye.
Zo, filosoofje, maak je hoofd maar eens leeg en duik weer terug in je lijf.